سیدعلی موسوی بهبهانی
دکتر سیدعلی مدرس موسوی بهبهانی در آذرماه ۱۳۰۵ در بهبهان چشم به جهان گشود. پدرش، سیدمحمدحسین روحانی بود و پدربزرگش لقب ناظم‌الشریعه داشت. در پنج‌سالگی به مکتب‌خانه رفت و در مدارس دینی در زادگاهش به تحصیل ادامه داد. در سال ۱۳۲۴ به حوزۀ علمیۀ قم رفت و تا ۱۳۳۰ به تحصیل در حوزه ادامه داد. در ۱۳۲۸ به دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۳۲ در رشتۀ علوم قضائی لیسانس گرفت. در سال ۱۳۳۴ در دورۀ دکتری معقول (فلسفه) پذیرفته شد، دروس دکتری را در طی سه سال گذراند ولی ارائۀ پایان‌نامه ده سال به درازا کشید تا سرانجام در ۱۳۴۷ از رساله‌اش با عنوان «شرح حال و آثار و آرا میرداماد» به راهنمایی دکتر غلامحسین صدیقی دفاع کرد. در این دوران در دبیرستان‌های تهران درس می‌داد. در ۱۳۳۶ امتحان وکالت دادگستری داد و توانست پروانۀ وکالت بگیرد. در همین دوران از لباس روحانیت نیز بیرون آمد.
او در سال ۱۳۳۶ از سوی دکتر محمّد معین هم برای تدریس به دانشکدۀ ادبیات و هم برای تألیف به مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا دعوت شد و تألیف بخش‌هایی از حرف‌های «الف» (اطلس – اگینا / انسحاج – ای‌یون <مشترک>)، «ب» (بز – بژیشه / بن – بن افکندن)، «ج» (ج – جسین) و «ک» (کف – کلمبه <مشترک>) لغت‌نامۀ دهخدا را به انجام رساند. همچنین در سال‌های ۱۳۴۵ – ۱۳۴۸ عضو هیئت مقابله بود. این همکاری تا سال ۱۳۵۰ ادامه یافت.
موسوی بهبهانی در سال ۱۳۵۰ برای تدریس زبان فارسی و اسلام‌شناسی به هلند دعوت شد و تا ۱۳۵۳ در دانشگاه اوترخت (Universiteit Utrecht) به تدریس پرداخت. همچنین در سال‌های ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ به فنلاند رفت و در دانشگاه‌های آنجا «سیر آرا و عقاید کلامی» تدریس کرد. او در ۱۳۷۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
زنده‌یاد سیدعلی موسوی بهبهانی در ۲۴ اسفندماه ۱۳۸۹ در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
از آثار او
-
بخش‌هایی از لغت‌نامۀ دهخدا: ۹۱۹ صفحه
-
رسائل صاین‌الدین ترکه اصفهانی (تصحیح، با همکاری ابراهیم دیباجی)
-
شرح حال و آثار و آرا میرداماد
-
الدرة الفاخرة (تصحیح و ترجمه، با همکاری نیکولا هیر)
-
کلیات معارف اسلامی
-
حکیم استرآباد: میرداماد
-
منطق ابن حزم اندلسی (ترجمه)
-
عیار دانش (تصحیح)