حسن احمدی گیوی

دکتر حسن احمدی گیوی در اول بهمن سال ۱۳۰۶ در شهر گیوی خلخال دیده بر جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در همان جا به پایان رساند و با مدرک ششم ابتدایی به سمت آموزگاری  استخدام شد. پس از رفتن به تبریز ضمن تدریس به تحصیل پرداخت و موفق به اتمام تحصیلات لیسانس زبان و ادبیات فارسی گردید در مهر ماه ۱۳۳۹ به تهران منتقل شد و در آنجا ضمن ادامه تدریس در دوره فوق لیسانس رشته فلسفه و علوم تربیتی و در سال ۱۳۴۰ در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و تحصیل در دوره دکتری و فوق لیسانس را هم‌زمان ادامه داد. در سال ۱۳۴۲ به دریافت درجه فوق لیسانس و در سال ۱۳۴۴ به درجه دکتری نائل آمد. دکتر احمدی گیوی از همان نخستین ماه‌های تحصیل دوره دکتری با معرفی استاد فقید دکتر محمد معین به جمع مؤلفان لغت‌نامه پیوست و قسمتی از حروف "الف"‚ "د"‚ "ر"‚"ش"‚ "ف"‚ "م"‚ "ی"  را در ۲۲ جزوه تألیف کرد.. در تألیف لغت‌نامۀ بزرگ  فارسی نیز مشارکت داشت و قسمتهایی از حرف الف این لغت‌نامه را تألیف کرد. سرانجام در سن هشتاد و پنج سالگی بر اثر سکتۀ قلبی در سال ۱۳۹۱ دار فتا را وداع گفت. 

برخی آثار و تألیفات ایشان به این شرح است:

• ادب و نگارش ۸ جلد

•  آئین پژوهش و مرجع شناسی

•  از فن نگارش تا هنر نویسندگی

•  گزینه اشعار بهار

•  گزینه آثار علامه دهخدا

•  گزیده نظم و نثر دهخدا

•  ستایشگر میهن و آزادی

•  دستور زبان فارسی ۱ و ۲ با همکاری دکتر حسن انوری

•  دستور تاریخی فعل در دو جلد. و ....

• و مقالات متعدد