حسن احمدی گیوی
دکتر حسن احمدی گیوی در اول بهمن سال ۱۳۰۶ در شهر گیوی خلخال دیده بر جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در همان جا به پایان رساند و با مدرک ششم ابتدایی به سمت آموزگاری استخدام شد. پس از رفتن به تبریز ضمن تدریس به تحصیل پرداخت و موفق به اتمام تحصیلات لیسانس زبان و ادبیات فارسی گردید در مهر ماه ۱۳۳۹ به تهران منتقل شد و در آنجا ضمن ادامه تدریس در دوره فوق لیسانس رشته فلسفه و علوم تربیتی و در سال ۱۳۴۰ در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و تحصیل در دوره دکتری و فوق لیسانس را هم‌زمان ادامه داد. در سال ۱۳۴۲ به دریافت درجه فوق لیسانس و در سال ۱۳۴۴ به درجه دکتری نائل آمد. دکتر احمدی گیوی از همان نخستین ماه‌های تحصیل دوره دکتری با معرفی استاد فقید دکتر محمد معین به جمع مؤلفان لغت‌نامه پیوست و قسمتی از حروف "الف"‚ "د"‚ "ر"‚"ش"‚ "ف"‚ "م"‚ "ی" را در ۲۲ جزوه تألیف کرد.. در تألیف لغت‌نامۀ بزرگ فارسی نیز مشارکت داشت و قسمتهایی از حرف الف این لغت‌نامه را تألیف کرد. سرانجام در سن هشتاد و پنج سالگی بر اثر سکتۀ قلبی در سال ۱۳۹۱ دار فتا را وداع گفت. برخی آثار و تألیفات ایشان به این شرح است:
- ادب و نگارش ۸ جلد
- آئین پژوهش و مرجع شناسی
- از فن نگارش تا هنر نویسندگی
- گزینه اشعار بهار
- گزینه آثار علامه دهخدا
- گزیده نظم و نثر دهخدا
- ستایشگر میهن و آزادی
- دستور زبان فارسی ۱ و ۲ با همکاری دکتر حسن انوری
- دستور تاریخی فعل در دو جلد. و ....
- و مقالات متعدد