(اِ مرکب) پیش تخته.
پیش خوان. جلو خوان. صندوق گونه ای که
دکانداران چون عطار و سقط فروش در پشت
آن نشینند و بر بالای آن ترازو آویخته است.
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.