[ پَ ] (ص مرکب)
خوش خوی. نرم خوی. و صاحب برهان گوید
کنایه از خوشدل و نرم دل و خوشحال و
خوشخوی و نرم خوی و صاحبدل باشد.
(برهان قاطع).
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.