[ پَ بَ ] (ص مرکب) آنکه بری
نرم و لطیف دارد:
پری خواندم او را وز آنروی خواندم
که روی پری داشت آن پرنیان بر.فرخی.
ز ساقیان پریروی پرنیان بر گیر
میئی چنانکه چو جان در بدن بود، در دَن.
سوزنی.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال،
https://dehkhoda.ut.ac.ir
) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷.
موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.