[ دَ یِ طِ شَ ] (اِخ) بخشی از
ولایات خمسهٔ فارس است، و آن را به
مناسبت یکی از قرای آن که طشک نام دارد
آبادهٔ طشک خوانده اند تا از آبادهٔ اقلید ممتاز
باشد. این بخش از طرف شمال بسرچاهان و
قونقری و از مغرب بارسنجان و از جنوب
بدریاچهٔ بختگان و از مشرق بنیریز و بوانات
اتصال دارد. طول آن ۷۲ و عرض آن ۱۵
کیلومتر و دارای هفت قریهٔ آباد است، هوای
آن معتدل و جمعیت آن ۴۵۰۰ تن و مرکز آن
قصبهٔ آباده است.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.