[ دَ یِ اِ ] (اِخ) بخشی از
شهرستان آباده است و آن را به مناسبت یکی
از قرای آن که اقلید نام دارد آبادهٔ اقلید خوانند
تا از آبادهٔ طشک ممتاز باشد. این بخش از
طرف شمال و مشرق به ابرقوه (ابرکوه) و توابع
اصفهان و از جنوب بقونقری و از مغرب
بچهاردانگه و شش ناحیه پیوستگی دارد،
طول آن ۱۴۴ هزار و عرض آن ۱۵ هزار گز و
مشتمل بر سی واند قریه یا دیه آباد است.
هوای آن مایل بسردی و جمعیت آن ۴۰۰۰۰
تن و مرکز آن شهر آباده است.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.