[ مُ تَ کِ ] (ق مرکب) همچون
معتکف. مانند معتکفان:غ
سالها شد تا دل جانپاش ازرق‌پوش من‌غ
معتکف‌وار اندرآن زلف سيه دارد وطن.غ
خاقانی.غ
و رجوع به معتکف شود.غ
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.