[ مُ تَ فِ ] (ع ص) شيری که به تندی
بگيرد شکار خود را. (ناظم الاطباء). || آن
که مشغول به شمشير زدن و محافظت خود
باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به اعتفاق شود.غ
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.