معتفر

[ مُ تَ فِ ] (ع ص) بر زمين زننده. (آنندراج). آن که بر زمين می‌افکند کسی را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب‌ الموارد). || خاک‌آلود. (آنندراج) (از منتهی‌ الارب). آلوده شده به گرد و خاک. (ناظم‌ الاطباء) (از اقرب الموارد). || شير که‌ شکاری را بر خاک افکند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شيری که‌ می‌ربايد کسی را. (ناظم الاطباء).غ