(اِخ) ایالتی در جنوب چین با
۱۹۱۰۰۰۰۰ تن سکنه، واقع در شمال تنکن و
مرکز آن شهر کون مینگ می باشد. سومین
ایالت بزرگ چین خاص محسوب می شود.
بیشتر نواحی آن خاصه در شمال و مغرب
کوهستانی است و به وسیلهٔ راه آهنی که
فرانسویان در ۱۹۰۲-۱۹۱۰ ساخته اند به
شهر هایفونگ در تنکن اتصال می یابد.
مساحت آن به ۳۸هزار کیلومتر مربع می رسد.
بیشتر مردمان آن مسلمانند که در سال ۱۲۹۰
هـ . ق. شورش کردند و اعلام استقلال نمودند و
با مفتی خود شاه سلیمان بیعت کردند و
نمایندگانی به اروپا و مرکز خلافت اسلامی
فرستادند ولی کاری از پیش نبردند و دولت
چین منکوبشان کرد. (از قاموس الاعلام
ترکی).
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.