[ سُ ] (اِخ) میر محمد یوسف بن
حکیم میر محمدصادق. از سادات رضوی
لکنهوست. ابتدا به تحصیل علم طلسمات و
نیرنجات پرداخت و با قاضی
محمدصادق خان در این زمینه مراسلت
داشت. به سال ۱۲۴۷ هـ . ق. در عنفوان جوانی
از این جهان رفت. از اوست:
للََّه الحمد که محبوب دلارام رسید
رنج دوری و غم هجر به انجام رسید.
(از فرهنگ سخنوران) (از صبح گلشن
ص ۶۱۸).
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.