[ سُ ] (اِخ) ابن موسی کلبی، مکنی
به ابوالحجاج. از مردم سرقسطة و نابینا بود و
از دانشمندان نحو و توحید و اعتقادات به
شمار است. در اواخر عمر به عدوة مهاجرت
کرد و به سال ۵۲۰ هـ . ق. در غرناطه
درگذشت. از او آثار ارزنده و ارجوزه های
مشهور برجاست. (از اعلام زرکلی).
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.