[ سُ ] (اِخ) ابن موسی بن ابی عیسی
غسانی سبتی، مکنی به ابویعقوب. فقیه مالکی
و از حافظان حدیث بود. وی در اصل از سبتة
مغرب بود و در فاس به جامع باب السلسلة
قرائت می کرد. «الافادة» دو کتاب مختصر و
مفصل اوست در شرح رسالهٔ ابن ابی زید در
فقه مالکی. وی در اواخر سدهٔ هفتم هـ . ق.
درگذشته است. (از اعلام زرکلی).
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.