[ سُ ] (اِخ) ابن محمدبن قارو،
مکنی به ابوالحجاج. از بسیاری سماع حدیث
کرد و به خراسان رفت و در بلخ سکونت گزید
و به سال ۵۳۵ هـ . ق. در همان شهر درگذشت.
(از تاج العروس ذیل جیان).
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.