یوسف

[ سُ ] (اِخ) ابن محمدبن عبداللََّه بن یحیی بن غالب بلوی مالقی اندلسی مالکی، مکنی به ابوالحجاج و معروف به ابن الشیخ. از زاهدان و دانشمندان زبان و ادب بود. وی در مالقه به سال ۵۲۹ هـ . ق. به دنیا آمد و به سال ۶۰۴ هـ . ق. درگذشت. در حدود دوازده مسجد از مال خود ساخت و خود نیز در بنای آنها شرکت داشت و بیش از پنجاه چاه حفر کرد و با منصور و صلاح الدین جنگهایی کرد. وی لباس خشن می پوشید. آثاری دارد که از آن جمله است: ۱- الف باء. ۲- الف باء للألباء، که تفصیل کتاب قبلی است. (از اعلام زرکلی).