[ سُ ] (اِخ) ابن محمدبن
عبدالجوادبن خضر شربینی مصری. مؤلف
کتاب «هزالقحوف بشرح قصیدة ابی شادوف»
است که به زبان عامیانه و فکاهی است و نیز
قصیده ای به نام «اللآلی و الدرر» در پند و
اندرز دارد که از حروف بی نقطه تشکیل شده
است و شرحی بر آن قصیده به نام «طرح
المدر و حل الدرر» نوشته است که باز از
حروف مهمله (بی نقطه) ترکیب یافته است.
وی پس از سال ۱۰۹۸ هـ . ق. درگذشته است.
(از اعلام زرکلی).
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.