[ مُ رْ ] (نف مرکب) بارندهٔ
مروارید. || باران ریز (به مناسبت مشابهت
دانه های باران به دانه های مروارید):
باغ گردد گل پرست و راغ گردد لاله گون
باد گردد مشکبوی و ابر
مرواریدبار.فرخی.
|| دیده. چشم <۳۰۵۰>.
|| دیده. چشم <۳۰۵۰>.
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.