[ فِ / فَ ] (نف مرکب) که مانی
را بفریبد. به مجاز، آنچه بسیار ماهرانه و
هنرمندانه ساخته شده باشد:
برآورد کلکی به آیین و زیب
رقم زد بر آن حوض مانی فریب.نظامی.
خرد با روی خوبان ناشکیب است
شراب چینیان مانی فریب است.نظامی.
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.