(ص) به معنی نادر باشد که از ندرت
است که بی همتا و بی مثل و یکه و تنها باشد.
(برهان). صاحب برهان گفته که به معنی نادر
باشد یعنی بی همتا. (انجمن آرا) (آنندراج).
نادر و بی همتا و بی مثل. (ناظم الاطباء).
فقه اللغهٔ عامیانه. در پهلوی، مانیک (از مان
(خانه) +یک [ نسبت پهلوی ]) یعنی منسوب
به خانه، مربوط به خانه. در اوستا، نمانیه .
(حاشیهٔ برهان چ معین).
مرجع: دهخدا، علی‌اکبر: لغت‌نامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.