[ نَ وَ ] (حامص مرکب)
حالت و عمل کوه نورد. کوه پیمایی.
|| قسمی ورزش. بررفتن از کوه برای دست
یافتن بر ارتفاعات و قلل آن.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.