[ آلْ لا کُ لَ ] (اِ مرکب) دو
چوب برهم نهاده است متقاطع که دو کس بر
دو سر چوب زبرین نشینند و بنوبت بزیر و
بالا شوند، و این عمل را نیز آلاّکلنگ نامند.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.