[ جِ ] (ترکی، اِ) آلاچیق. نوعی از
خیمه که از جامهٔ سطبر و گنده کنند.
|| کلبه ها که به صورت خیمه های تاتار
باشد.
مرجع: دهخدا، علیاکبر: لغتنامهٔ دهخدا (نسخه دیجیتال، https://dehkhoda.ut.ac.ir ) براساس نسخه فیزیکی ۱۵ جلدی انتشار سال ۱۳۷۷. موسسهٔ لغتنامهٔ دهخدا و مرکز بینالمللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران، ۱۳۹۹.